Linia Śri Rupy
Rupanugasampradaja (rūpānugasampradāya), linia zwolenników Śri Rupy, to osoby przyciągane do służby w obozie Radharani. W tej sferze nie ma miejsca na żadne przyziemne rozkosze czy wyrzeczenia, ani nawet oddanie zgodne z zasadami śastr. Najwyższe oddanie nie jest ograniczone żadnymi zasadami. Jest spontaniczne i odruchowe. Poświęcenie się w najwyższym stopniu możliwe jest tylko w obozie Śrimati Radharani. Najwyższy rodzaj sentymentu otrzymać można tylko z Jej frakcji i nie da się go porównać do żadnego innego osiągnięcia znanego nawet w wiecznym wymiarze czasu i przestrzeni.
Potem następuje kolejny etap, na który musimy być przygotowani. Dlaczego powinniśmy starać się o dostęp do obozu Radharani? Czy winniśmy sądzić, że zapewni nam to lepszą atmosferę, w której na wiążemy intymniejszy kontakt z Kryszną? Czy mamy myśleć: – Rozwinę bliską relację z Kryszną? Czy powinniśmy pragnąć wstąpić do tego obozu? Nie – powinniśmy unikać kontaktu z Kryszną i skupić się na służbie Radharani. Dlaczego? Ileż więcej korzyści będziemy mieli ze służby Radharani?
Jeśli zwrócimy się bezpośrednio do Kryszny, by Mu służyć, okażemy się głupcami. Służba Radharani jest najwyższa ze wszech miar. Jeśli poświęcimy swoją energię, by wspomóc Radharani, energia ta zostanie spożytkowana, by Radharani mogła lepiej służyć Krysznie. W zamian Radharani okaże nam swoją wdzięczność i obdaruje oddaniem najwyższej kategorii, jakim jest jest mahabhawa (mahābhāva, stan najwyższej miłości do Boga). Dlatego sakhi (sakhī) – bliskie służki Radharani – z reguły nie są zainteresowane bezpośrednim kontaktem z Kryszną. Wręcz unikają takiego kontaktu. Ale mimo tego Radharani w pewnym momencie przyprowadza je do Kryszny, albowiem jest Ona z natury wielkoduszna i wspaniałomyślna. Sakhi unikają zaś kontaktu z Kryszną i skupiają się na służbie Radharani. Potwierdza to Ćajtanjaćaritamryta (Madhja, 8.209):
rādhāra svarūpa – kṛṣṇapremakalpalatā sakhīgaṇa haya tāra pallavapuṣpapātā
Śrimati Radharani jest jak roślina miłości do Boga, a gopi to jej gałęzie, kwiaty i liście.
Gałązki, kwiaty i liście wiecznie wyrastają z rośliny Śrimati Radharani. Ona jest pniem, a one gałęziami. Na tym polega związek między nimi.
Jest jednak jeszcze wyższa rzecz. Mówi się, że jesteśmy rupanugami (rūpānuga), czyli uczniami Śri Rupy. Dlaczego? Sługa Śrimati Radharani odrzuca wszystko, nawet Narajanę, by osiągnąć Krysznę. Jest Kryszna z Dwaraki, Kryszna z Mathury i Kryszna z Wryn dawany. Z kolei we Wryndawanie, gdzie wszystkie obozy mieszają się ze sobą bez ograniczeń, obóz Radharani jest najwyższy. Ponad wszystkimi innymi frakcjami stoi najwyższy obóz Radharani. Mimo tego istnieje jeszcze inna ważna kwestia.
Śrila Rupa Goswami – Śri Rupa Mańdźari
Kim jest Rupa? Rupą Mańdźari. Z zasady hierarchia w świecie duchowym jest wieczna. Nowoprzybyli mogą zająć pozycję określonego rodzaju mańdźari (mañjarī), czyli asystentki w madhurjarasie. A przywódcą mańdźari jest Rupa Goswami. Co jest szczególną cechą obozu mańdźari, której nie posiadają członkinie obozu sakhi – przyjaciółek Kryszny? Na pierwszym planie stoi obóz Radharani, następnie mamy obóz jej prawej ręki Lality. Pod wodzą Lality sytuowana jest Śri Rupa Mańdźari. Na czym polega wyjątkowa pozycja członków obozu Śri Rupy? Otóż mogą do niego przyłączać się nowi rekruci. Zatem powinniśmy z największą starannością i szacunkiem zabiegać o względy mańdźari przynależnych do tego obozu.
Kiedy Radha i Gowinda przebywają w odosobnieniu, w intymnym otoczeniu, doskonale zaznajomione z tym rodzajem gry (ponieważ są starsze) sakhi nie chcą przychodzić do Nich, by nie przeszkadzać parze kochanków. Gdyby starsze sakhi pojawiły się przed Nimi, Radha i Gowinda czuliby się onieśmieleni. Obecność sakhi zakłóciłaby Ich spokój. Natomiast młodsze dziewczęta mogą się obok Nich krzątać, bo ich obecność nie onieśmiela pary. Dlatego mańdźari mają możliwość brać udział w najwyższej rangi wymianie Radhy i Gowindy, Ich intymnej relacji. Starsze od nich sakhi nie mają wstępu w tę sferę.
Nowi rekruci mogą zasilić szeregi mańdźari, które pod wodzą Śri Rupy Mańdźari mają ten szczególny przywilej. Stąd odnoszą one największą korzyść, mając dostęp do najczystszej postaci służby nieosiągalnej nawet dla sakhi. Ten rodzaj służby dostępny jest w obozie Radharani. Stąd pozycja członkiń obozu Śri Rupy jest najbardziej pożądana. Tak mówił Śri Ćajtanja Mahaprabhu. Tak głoszą Jego nauki. To zostało ustanowione jako najwyższy cel na drodze do Kryszny. Cel ten jest niespodziewany, nieprzewidywany, wykraczający ponad wszelkie nadzieje, niemniej jednak nasze aspiracje związane są z owym subtelnym obozem Śri Rupy Mańdźari – Rupy Goswamiego.
Dlatego obóz (sampradaja) Śri Ćajtanji Mahaprabhu znany jest jako rupanugasampradaja. Z nim związana jest nasza przyszłość i nasza nadzieja. Musimy tylko postępować tak, by w sposób naturalny związać się z tą najwyższą i najczystszą duchową ideą. Powinno to być dla nas najważniejszym celem życia. Winniśmy zatem zmienić swoje życie w taki sposób, by do tego celu zmierzać.
Tekst pochodzi z książki „Śri Guru i jego łaska” którą można kupić tutaj
(wyświetleń: 237)
