nitāi-pada-kamala koṭi-candra-suśītala
je chāyāy jagata jurāy
heno nitāi bine bhāi rādhā-kṛṣṇa pāite nāi
dṛḍha kori’ dharo nitāir pāy
se sambandha nāhi jā’r bṛthā janma gelo tā’r
sei paśu boro durācār
nitāi nā bolilo mukhe majilo saḿsāra-sukhe
vidyā-kule ki koribe tār
ahańkāre matta hoiyā nitāi-pada pāsariyā
asatyere satya kori māni
nitāiyer koruṇā habe braje rādhā-kṛṣṇa pābe
dharo nitāi-caraṇa du’khāni
nitāiyer caraṇa satya tāhāra sevaka nitya
nitāi-pada sadā koro āśa
narottama boro dukhī nitāi more koro sukhī
rākho rāńgā-caraṇera pāśa
Lotosowe stopy Pana Nitjanandy to schronienie, gdzie doświadczyć można kojącego światła nie jednego, lecz wielu księżyców. Jeśli świat chce prawdziwego spokoju, powinien oddać się opiece Pana Nitjanandy. Dopóki nie schronimy się u lotosowych stóp Pana Nitjanandy, dopóty bardzo trudno będzie nam zbliżyć się do Radhy i Kryszny. Jeśli rzeczywiście pragniemy wziąć udział w tańcu Radhy i Kryszny, musimy mocno chwycić się lotosowych stóp Pana Nitjanandy.
Ten, kto nie zdołał ustanowić swojego związku z Nitjanandą Prabhu, stracił swoją cenną ludzką formę życia. Taka istota ludzka w istocie nie różni się od pozbawionego kontroli zwierzęcia. Osoba taka pogrążona jest w materialistycznym szczęściu, ponieważ nigdy nie wypowiedziała nawet imienia Pana Nitjanandy. Na cóż zdać mu się mogą wykształcenie i tradycje rodzinne?
Oszołomiony złudną dumą i utożsamianiem się z ciałem człowiek myśli: „Ech, kimże jest ten Nitjananda? Cóż on takiego ma mi do zaoferowania? Nic mnie to nie obchodzi”. W rezultacie uznaje fałsz za prawdę. Jeśli naprawdę pragniesz zbliżyć się do Radhy i Kryszny, musisz zaskarbić sobie przychylność Pana Nitjanandy. Albowiem kiedy On cię pobłogosławi, zbliżysz się do Radhy i Kryszny. Dlatego chwyć się z całych sił Jego lotosowych stóp.
Lotosowe stopy Pana Nitjananda nie są złudzeniem. To fakt. Ten, kto zaangazuje się w duchową służbę Nitjanandzie jest również duchowy. Zawsze staraj się chwycić stóp Pana Nitjanandy. Ja, Narottamama Dasa, jestem bardzo nieszczęśliwy. Dlatego modlę się do Pana Nitjanandy, by obdarzył mnie szczęściem. Mój drogi Panie, spraw, bym zawsze był blisko Twoich lotosowych stóp.
– Narottama Dasa Thakura, Prarthana, Nitjanandanisztha (Song 1)
tłumaczenie: Iwona Szuwalska
(wyświetleń: 300)
