10. Aćarjowie tradycji gaudija są zwolennikami siddhanty „nieupadania”
Siddhantę głoszącą, iż nikt nie upada ze świata duchowego, słyszeliśmy osobiście nie tylko od naszego Guru Maharadźy Śrili A. C. Bhaktiwedanty Swamiego Prabhupady:
„Nauki głoszą, że nikt nie upada ze świata duchowego” (Bhag 3.16.26, objaśnienie)
– ale i od wielu wzniosłych aćarjów gaudijawisznuizmu, na przykład od Śrili Śridhary Maharadźy uznanego przez Śrilę Bhaktisiddhantę Saraswatiego Thakurę za śastranipunę (geniusza w zakresie pism świętych), Śrili Bhaktiego Pramoda Puriego Maharadźy (głównego redaktora duchowego dziennika „Nadija Prakasia” za czasów Śrili Bhaktisiddhanty i po jego odejściu), Śrili Bhakti Wallabhy Tirthy Maharadźy (aćarji Śri Caitanya Gaudiya Matha następcy Madhawy Maharadźy) oraz Śrili Bhaktiwedanty Narajany Maharadźy (głównego ucznia sannjasaguru Śrili Prabhupady Bhaktiego Pradźńany Keśawy Maharadźy). Oni z kolei powtarzają to, czego nauczyli się od swojego Guru Maharadźy Śrili Bhaktisiddhanty Saraswatiego Thakury i jego bezpośrednich uczniów. Bardzo mało prawdopodobne jest, by głosili nauki sprzeczne z tymi, jakie przekazywał im ich Guru Maharadźy.
Wyżej wymienieni wielbiciele są najstarsi pod względem doświadczenia i duchowych praktyk, dlatego ich wiedzy i nauk nie należy lekceważyć. Ponadto nasz drogi brat duchowy świętej pamięci Gour Gowinda Maharadźa był doskonale zaznajomiony z siddhantą i dokładnie przestudiował komentarze naszych aćarjów, zwłaszcza Śrili Bhaktisiddhanty Saraswatiego Thakury. Znany był ze swojego silnego stanowiska po stronie siddhanty „nieupadania”. Wskazać też możemy współczesne przekłady braci duchowych zajmujących zdecydowane stanowiska filozoficznego zrozumienia takich jak Śripad B. G. Narasingha Maharadźa i Śripad B. W. Tripurari Maharadźa. Nie ma tu nawet cienia wątpliwości, jeśli chodzi o siddhantę.
Ponieważ różne wypowiedzi Śrili Prabhupady wspierają niekiedy jedną, innym razem drugą stronę w tej kwestii, jego uczniowie są zdezorientowani. Jeśli natomiast uzna się, iż była to strategia nauczania, rozwikłane są wszelkie sprzeczności i nie jest to w żaden sposób sprzeczne z nastrojem Śrili Prabhupady. Powołać się można na wiele przykładów strategii nauczania stosowanych przez Śrilę Prabhupadę, o których wspominaliśmy powyżej w rozdziale ósmym. Wiele wersetów w tej prezentacji wskazali uczniowie Goura Gowindy Maharadźy, pragnąc położyć kres wątpliwościom.
Śrila Bhakti Promod Puri Goswami Maharadźa, najstarszy zarówno wiekiem jak i duchowym stażem wielbiciel tradycji gaudijawisznuickiej żyjący na ziemi, przedstawił szczegółowe, niezbite dowody na korzyść sidhanty „nieupadania”. Śrila Bhakti Wallabha Tirtha Maharadźa, następca aćarji Shri Chaitanya Gaudiya Matha Bhaktiego Dajity Madhawy Maharadźy, nie wahał się powiedzieć:
„Nie”. [Mieszkańcy świata duchowego nie upadają.] „Wyraźnie powiedziane jest, że źródłem dźiw jest tatasthaśakti”.
Śrila Prabhupada pisze podobnie:
„Według Wisznupurany, Bhagawadgity i całej literatury wedyjskiej żywe istoty pochodzą z mocy tatastha Pana, a tym samym zawsze są Jego energią a nie jej źródłem” (Bhag 3.7.9, objaśnienie; zob. też rozdział czwarty).
Wiśwambhara Goswami, świętej pamięci wysoce poważany swamin z mandiry Radharamany [Wryndawana, India] powiedział wielce zadziwiony:
„Oni [wielbiciele z Iskconu] tak uważają? Twierdzą, że wieczni towarzysze Pana upadają ze świata duchowego? Nie mogę w to uwierzyć”.
Żaden z członków misji gaudija Śrili Bhaktisiddhanty Saraswatiego Thakury nie ma wątpliwości co do tej kwestii ze względu na nauki jakie głosił jej aćarja-założyciel. Podobnie jest w przypadku wielu uczonych, którzy stwierdzili, że niektórzy wielbiciele nie znają swojej siddhanty. Uważamy, iż świadczy to o tym, że narzucone odgórnie nauki tych kilku wielbicieli mogą mijać się z prawdą.
Niniejszym przytaczamy również wypowiedzi znaczących aćarjów i innych autorytetów spoza naszej Gaudijasampradaji, którzy wszyscy wyraźnie i zgodnie twierdzą, że dźiwy z tego materialnego świata nigdy nie przebywały w świecie duchowym – ani nie upadły z lili Najwyższego Pana.
Śri Pejwara Swami z Pejwara Mutt, Udupi (słynny aćarja Madhwasampradaji):
Siddhanta jest jasna. Jak można mieć tu jakiekolwiek wątpliwości; twierdzić, że towarzysze Pana upadli?
Lakszmi Tathaćar, dyrektor Academy of Sanskrit Research w Melkote, Karnartaka, (szanowany przedstawiciel Ramanudżasampradaji):
To niemożliwe, by Ci, którzy kiedykolwiek przebywali w towarzystwie Pana Wisznu na Wajkuncie mogli upaść.
Przytoczymy więcej takich wypowiedzi. Zapraszamy naszych czytelników do umieszczania popartych źródłami wypowiedzi ważnych duchowych autorytetów.
Wielbiciele bardzo chętnie upominają innych, że muszą przyjąć nastrój tṛnad api sunicena, ale sami dość niechętnie przyznają się do swoich słabości i błędów. Pokornie wnioskujemy, że popełniono błąd w sferze zrozumienia właściwej gaudijasiddhanty i jesteśmy głęboko zaniepokojeni, że w tej sytuacji niektórzy z naszych starszych braci duchowych narażeni są na kompromitację w oczach tak wielu szczerych wielbicieli i uczonych. Pamiętajmy, że nawet Kryszna sam siebie nie rozumie w pełni (Śrila Prabhupada, Rozmowa w pokoju, Londyn, 17 sierpień 1971).
koniec części dziesiątej
część pierwsza
część druga
część trzecia
część czwarta
część piąta
część szósta
część siódma
część ósma
część dziewiąta
tłumaczenie: J
źródło: gosai.com
(wyświetleń: 665)
